ข้อปัญหา 95 ข้อ (อังกฤษ: Ninety-five Theses) หรือการถกเถียงเรื่องอำนาจแห่งพระคุณการุณย์ (อังกฤษ: Disputation on the Power of Indulgences) เป็นรายการญัตติสำหรับการถกเถียงทางวิชาการ ซึ่งมาร์ติน ลูเทอร์ ศาสตราจารย์เทววิยาศีลธรรม ณ มหาวิยาลัยวิทเทนเบิร์ก ประเทศเยอรมนี เขียนใน ค.ศ. 1517 ซึ่งเริ่มต้นการปฏิรูปศาสนาฝ่ายโปรเตสแตนต์ อันเป็นสังฆเภทในคริสตจักรคาทอลิก ซึ่งเปลี่ยนแปลงทวีปยุโรปอย่างสำคัญ ข้อปัญหาเหล่านี้เสนอจุดยืนของลูเทอร์ต่อต้านสิ่งที่เขาเห็นว่าเป็นวัตรปฏิบัติละเมิดของผู้เผยแผ่ศาสนาที่ขายพระคุณการุณย์ครบบริบูรณ์ (plenary indulgence) อันเป็นใบประกาศซึ่งเชื่อว่าลดการลงโทษชั่วคราวสำหรับบาปที่ผู้ซื้อหรือคนรักของผู้ซื้อกระทำในแดนชำระ ในข้อปัญหาฯ ลูเทอร์เชื่อว่า ความสำนึกผิดที่พระคริสต์ต้องการจึงจะยกโทษบาปนั้นเกี่ยวข้องกับความสำนึกผิดฝ่ายวิญญาณภายในมากกว่าการสารภาพสาบานภายนอกเท่านั้น เขาแย้งว่า พระคุณการุณย์นำให้คริสต์ศาสนิกชนเลี่ยงความสำนึกผิดและความเศร้าที่แท้จริงสำหรับบาป โดยเชื่อว่าพวกเขาสามารถสละบาปได้เพียงซื้อพระคุณการุณย์ ตามที่ลูเทอร์เขียน วัตรปฏิบัติดังกล่าวยังส่งเสริมให้คริสต์ศาสนิกชนไม่บริจาคให้คนยากจนและแสดงความเมตตาแบบอื่น โดยเชื่อว่าใบประกาศพระคุณการุณย์มีค่าทางวิญญาณมากกว่า แม้ลูเทอร์อ้างว่าจุดยืนต่อพระคุณการุณย์ของเขาสอดคล้องกับจุดยืนของพระสันตะปาปา แต่ข้อปัญหาฯ ยังคัดค้านสารตราพระสันตะปาปาสมัยคริสต์ศตวรรษที่ 14 ที่ระบุว่า พระสันตะปาปาสามารถใช้พระคลังบุญและคุณความดีของอดีตนักบุญยกโทษการลงโทษชั่วคราวสำหรับบาปได้ ข้อปัญหาฯ ยังวางกรอบเป็นญัตติให้ถกเถียงมากกว่าแสดงความเห็นของลูเทอร์ แต่ภายหลังลูเทอร์แสดงมุมมองของเขาใน คำอธิบายการถกเถียงเกี่ยวกับคุณค่าของพระคุณการุณย์